Αθήνα,14.06.2011
Δήλωση
Η κατάργηση του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας «καταργεί» τα όνειρα χιλιάδων νέων για μια καλύτερη ζωή
Το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας, ένας από τους σημαντικότερους βραχίονες κοινωνικής πολιτικής, ένας οργανισμός με μεγάλο προνοιακό έργο στην στήριξη της ελληνικής οικογένειας, των μαθητών και της σπουδάζουσας νεολαίας, μπαίνει στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής, με τους εργαζόμενούς του να αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας.
Περισσότεροι από 11.000 μαθητές και σπουδαστές από τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα σιτίζονται και στεγάζονται κάθε χρόνο στις δομές του Ιδρύματος. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύεται η πρόσβαση στην εκπαίδευση και διασφαλίζεται το αναφαίρετο δικαίωμά στη μόρφωση για χιλιάδες παιδιά, που προέρχονται από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Σε μια περίοδο που η φτώχεια πλανάται πάνω από κάθε εργατικό και αγροτικό νοικοκυριό της χώρας με το 42.5% των νέων να είναι εκτός αγοράς εργασίας, ο κίνδυνος της σχολικής διαρροής και της εγκατάλειψης των σπουδών λόγω οικονομικών δυσχερειών εντείνεται. Ενώ λοιπόν θα περίμενε κανείς την ενδυνάμωση του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανατρέπει για μια ακόμη φορά την κοινή λογική, και χωρίς να υπολογίσει το τεράστιο κοινωνικό κόστος μια τέτοιας ενέργειας, αποφασίζει με αυταρχικό τρόπο την ουσιαστική κατάργησή του, μετά από 60 χρόνια αδιάκοπης προνοιακής προσφοράς.
Σε αυτό το πλαίσιο δηλώνω την αλληλεγγύη μου στο δίκαιο αγώνα των εργαζόμενων του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας και θα βρίσκομαι στο πλευρό τους, στηρίζοντας με κάθε μέσο τις κινητοποιήσεις τους. Η διατήρηση της λειτουργίας του Ε.Ι.Ν είναι αδιαπραγμάτευτη. Η συμβολή του στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και την εμπέδωση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας τεράστια. Ο ρόλος του στην άμβλυνση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων καθοριστικός και αναντικατάστατος.
Η δήθεν εξυγίανση της Δημόσιας Διοίκησης δεν μπορεί και δεν πρέπει να ξεκινά από τους φορείς άσκησης κοινωνικής πολιτικής. Όσο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ταυτίζει τη δημοσιονομική ισορροπία με την εξαφάνιση του κράτους πρόνοιας θα μας βρίσκει αντιμέτωπους.
Περισσότεροι από 11.000 μαθητές και σπουδαστές από τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα σιτίζονται και στεγάζονται κάθε χρόνο στις δομές του Ιδρύματος. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύεται η πρόσβαση στην εκπαίδευση και διασφαλίζεται το αναφαίρετο δικαίωμά στη μόρφωση για χιλιάδες παιδιά, που προέρχονται από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Σε μια περίοδο που η φτώχεια πλανάται πάνω από κάθε εργατικό και αγροτικό νοικοκυριό της χώρας με το 42.5% των νέων να είναι εκτός αγοράς εργασίας, ο κίνδυνος της σχολικής διαρροής και της εγκατάλειψης των σπουδών λόγω οικονομικών δυσχερειών εντείνεται. Ενώ λοιπόν θα περίμενε κανείς την ενδυνάμωση του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανατρέπει για μια ακόμη φορά την κοινή λογική, και χωρίς να υπολογίσει το τεράστιο κοινωνικό κόστος μια τέτοιας ενέργειας, αποφασίζει με αυταρχικό τρόπο την ουσιαστική κατάργησή του, μετά από 60 χρόνια αδιάκοπης προνοιακής προσφοράς.
Σε αυτό το πλαίσιο δηλώνω την αλληλεγγύη μου στο δίκαιο αγώνα των εργαζόμενων του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας και θα βρίσκομαι στο πλευρό τους, στηρίζοντας με κάθε μέσο τις κινητοποιήσεις τους. Η διατήρηση της λειτουργίας του Ε.Ι.Ν είναι αδιαπραγμάτευτη. Η συμβολή του στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και την εμπέδωση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας τεράστια. Ο ρόλος του στην άμβλυνση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων καθοριστικός και αναντικατάστατος.
Η δήθεν εξυγίανση της Δημόσιας Διοίκησης δεν μπορεί και δεν πρέπει να ξεκινά από τους φορείς άσκησης κοινωνικής πολιτικής. Όσο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ταυτίζει τη δημοσιονομική ισορροπία με την εξαφάνιση του κράτους πρόνοιας θα μας βρίσκει αντιμέτωπους.
